Aktualności
W związku z szeregiem wątpliwości dotyczących montażu na dachach anten TV, proponujemy zapoznanie się z artykułem:
MONTAŻ REKLAM I URZĄDZEŃ TO USTAWOWE PRAWO WSPÓŁWŁAŚCICIELA
Wspólnota mieszkaniowa nie może ograniczać swoich członków w realizacji przysługującego im z mocy ustawy prawa do współposiadania części wspólnych i korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem przez pozostałych współwłaścicieli. Uzależnianie możliwości montażu urządzeń klimatyzacyjnych, anten satelitarnych, czy krat antywłamaniowych, jak również reklam od podjęcia uchwały(...)
Anna Kondrasiuk
Wspólnota mieszkaniowa nie może ograniczać swoich członków w realizacji przysługującego im z mocy ustawy prawa do współposiadania części wspólnych i korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem przez pozostałych współwłaścicieli.
Uzależnianie możliwości montażu urządzeń klimatyzacyjnych, anten satelitarnych, czy krat antywłamaniowych, jak również reklam od podjęcia uchwały może nastąpić wyłącznie w sytuacji, gdy utrudnia to korzystanie z innych lokali lub narusza konstrukcję nośną ściany.
W wyroku z dnia 17.03.2009 roku Sąd Apelacyjny w Gdańsku (sygn. akt: I ACa 149/09) orzekł, iż zawarcie ze współwłaścicielem umowy o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy wspólnej możliwe jest dopiero, gdy wiąże się to dla niego z wymiernymi korzyściami i jednoczesnym ograniczeniem prawa do współposiadania i korzystania przez pozostałych współwłaścicieli.
Problematyka posiadania rzeczy wspólnej i korzystania z niej została unormowana w szczególności w przepisie art. 206 kodeksu cywilnego stanowiącym, że „każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli".
Treść normatywną tych uregulowań szczegółowo wyjaśniono w piśmiennictwie oraz orzecznictwie, przy czym szczególne znaczenie dla wykładni mają Wytyczne Sądu Najwyższego z 28.09.1963 roku (sygn. akt: III CO 33/62, OSN 1964, nr 2, poz. 22), które nadal zachowały swoją aktualność.
Uprawnienie do współposiadania i korzystania z rzeczy jest wspólne dla wszystkich współwłaścicieli, bo przysługuje każdemu z nich. „Każdy jest z mocy ustawy uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej w takim zakresie, jaki nie wyłącza takiego samego posiadania innych współwłaścicieli, a więc do posiadania wespół z nim. Jeżeli przeto współwłaściciel nie wszedł w posiadanie rzeczy wspólnej lub je utracił, przysługuje mu w zasadzie roszczenie o dopuszczenie go do współposiadania." (uchwała calej izby cywilnej SN z 28.09.1963 r., III CZP 33/62, OSNCP 2/64, poz. 22).
Podkreślenia przy tym wymaga, że to nie wielkość udziałów poszczególnych współwłaścicieli określa stosunek, w jakim moga oni korzystać z tego prawa. To nie udział w nieruchomości wspólnej, ale występujący w konkretnej sprawie sposób korzystania z rzeczy wspólnej, który da się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem przez pozostałych współwłaścicieli, jest wyznacznikiem ich wzajemnych uprawnień.Zapraszam do zapoznania się z całym artykułem:
https://zarzadca.pl/artykuly/montaz-reklam-i-urzadzen-to-ustawowe-prawo-wspolwlasciciela
Dach budynku bez wątpienia należy do nieruchomości wspólnej, stosownie do art. 3 ust. 2 Ustawy o Własności Lokali. Nie można też uznać, iż instalowanie masztów antenowych na dachach budynków jest sprzeczne z przeznaczeniem tej części budynku. Bowiem przyjęło się, że tego rodzaju urządzenia są instalowane na dachach budynków ze względu na możliwość uzyskania lepszych warunków odbioru lub nadawania sygnału radiowego lub telewizyjnego.
Wspólnota mieszkaniowa może zawrzeć umowę o wynagrodzenie za korzystanie z części wspólnej dopiero wtedy, gdy wiążę się to dla współwłaściciela z wymiernymi korzyściami finansowymi lub materialnymi i jednoczesnym ograniczeniem prawa do współposiadania i korzystania przez pozostałych współwłaścicieli.
Współwłaściciel nie może też
podnajmować lub udostępniać
części wspólnej bez zawarcia
stosownej umowy z Wspólnotą
Mieszkaniową.
Wyrokiem z dnia 17 marca
2009 roku sygn akt: I Aca
149/09 Sąd apelacyjny
uchylił uchwałę wspólnoty
mieszkaniowej uzależniającej
montaż anten oraz innych
urządzeń przez właścicieli
lokali od zgody
zarządzającego oraz zawarcia
umowy w przedmiocie opłat za
korzystanie z nieruchomości
wspólnej.
Konstytucja RP Prawo Polskie
oraz Unijne gwarantuje prawo
do instalowania anten
radiowych, telewizyjnych,
satelitarnych, itp.
1. art. 54 Konstytucji RP o
wolności do pozyskiwania
informacji,
2. art. 49 traktatu Wspólnot
Europejskich, czyli zasadę
swobodnego przepływu i
odbioru usług na rynku
wewnętrznym oraz programów
radiowych i telewizyjnych we
Wspólnocie Europejskiej.
Również potwierdziła to
Komisja Petycji Parlamentu
Europejskiego w sprawie
anten satelitarnych i
radiowych z dnia 27 VI 2001
r. oraz w komunikacie z dnia
28 III 2006 r, że możliwość
zainstalowania anteny
powinna być w zasadzie
przyznana każdej osobie,
określając je jako tzw.
"prawo do anteny". Wypowiedź
Komisji Petycji Parlamentu
Europejskiego z dnia 28 III
2006 r
3. Art. 10 ma zastosowanie
do "każdego" zarówno osób
fizycznych jak i prawnych.
Co więcej art. 10 ma
zastosowanie nie tylko do
treści informacji, lecz
także do środków transmisji
lub odbioru, ponieważ każde
ograniczenie nałożone na
środki przekazu jednocześnie
ingeruje w prawo
otrzymywania i przekazywania
informacji.
Odbieranie programów
telewizyjnych i radiowych za
pośrednictwem talerza lub
innej anteny jest objęte
prawem wyrażonym w
pierwszych dwóch zdaniach
art. 10 ust. 1 bez
konieczności ustalania
przyczyny i celu korzystania
z tego prawa.
Jeśli zarząd WM prosi o
wniesienie opłaty za
zainstalowaną antenę należy
poprosić o przedstawienie
podstawy prawnej a także o
wyjaśnienie, na jakiej
zasadzie została wyliczona
wysokość opłaty.
Dachy są nie tylko dla
anten satelitarnych czy też
dla krótkofalowców, ale
również dla wszystkich tych,
którzy chcą korzystać z
dobrodziejstwa DVB-T, a tym
ostatnim nie można zabronić
korzystania z eterowych
programów cyfrowych TV
naziemnej.
Wspólnota może żądać opłaty za zainstalowanie anteny na dachu jej budynku tylko i wyłącznie od podmiotów nie mających udziałów w danej wspólnocie. Wprost, nie może żądać żadnych opłat od członka wspólnoty. Kupując mieszkanie we wspólnocie kupujesz tez kawałek dachu, korytarza , itp.
Dach wspólnoty nie jest własnością wspólnoty, jest własnością wszystkich jej członków, udziałowców
Żądanie opłaty za
korzystanie z części
wspólnej od współwłaściciela
możliwe jest tylko wówczas,
gdy jednocześnie spełnione
są dwa warunki:
-
korzystanie z części
wspólnej wiąże się z
osiąganiem wymiernych
korzyści
finansowych
- korzystanie z części
wspólnej ogranicza do niej
dostęp innych
współwłaścicieli
Był w tej sprawie wyrok Sądu
Apelacyjnego w Gdańsku.
Pobieranie opłaty za montaż
anten na dachu:
Wspólnota, czy spółdzielnia
nie może pobierać opłat za
to, gdyż mogłaby to robić
tylko wtedy, gdyby
współwłaściciel (czyli
właściciel mieszkania)
korzystając z części
wspólnej czerpał z tego
korzyści np. montując radiowy
punkt dostępowy do Internetu
i pobierając kasę za dostęp
do niego od innych, a
jednocześnie ograniczył
dostęp do części dachu, na
której znajdowała się jego
instalacja. Podobna sytuacja
jest w przypadku zajęcia
wnęki gdzieś w piwnicy i
zaadoptowania jej np. na
przechowalnię wózka.
Zamykając taką wnękę jeden
współwłaściciel ogranicza do
niej dostęp innym i choć nie
czerpie korzyści
finansowych, ale można
stwierdzić, że osiąga
wymierną korzyść poprzez
wyłączne dysponowanie
dodatkową powierzchnią.
W tych przypadkach
wspólnota, czy spółdzielnia
może zawrzeć z takim
współwłaścicielem umowę i
pobierać kasę.
Wspólnota mieszkaniowa nie może ograniczać swoich członków w realizacji przysługującego im z mocy ustawy prawa do współposiadania części wspólnych i korzystania z nich w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem przez pozostałych współwłaścicieli.
"Problematyka posiadania
rzeczy wspólnej i
korzystania z niej została
unormowana w szczególności w
przepisie art. 206 kodeksu
cywilnego stanowiącym, że
„każdy ze współwłaścicieli
jest uprawniony do
współposiadania rzeczy
wspólnej oraz korzystania z
niej w takim zakresie, jaki
daje się pogodzić ze
współposiadaniem i
korzystaniem z rzeczy przez
pozostałych
współwłaścicieli".
Korzystanie z powierzchni wspólnej nie jest uzależnione od wielkości udziałów i udziały te nie mają wpływu na wielkość tej powierzchni.